“Dat is waar we aldoor omheen cirkelen: Hoe kun je mediteren zonder bedoeling? Hoe kun je doen zonder begeerte? Hoe kun je kijken en alleen maar toelaten? Hoe kun je horen en alleen maar doordrongen worden?
Dat is het hele mechanisme, in die paar regeltjes neergelegd. En over die paar regeltjes is een heleboel heisa – zeker in het kamp van de mensen die denken dat je meditatie kunt dwingen.
Je vraagt je echt af, wat wij hier doen, dat is georganiseerd, we hebben afgesproken om hier te komen, we hebben een dagindeling, we doen allerlei dingen, en dat heeft een bedoeling, dat is duidelijk. En hoe verhoudt zich dat met die ‘liefelijke geur van meditatie’, zoals Krishnamurti dat aanduidt – wat even ongrijpbaar is als de wind, even onvoorspelbaar als het weer en de gedachten van een ander.”
Maarten Houtman, ‘De liefelijke geur van meditatie’, Vijfdaagse mei '85 in Eefde.
Zonder bedoeling zijn
“Je realiseert je dan ook hoe moeilijk dat is, bewust worden. Bewust worden zonder rest, bewust worden zonder een voornemen, het uit het bewust worden laten voortkomen.
Als je dat láát, is het totaal anders dan je van jezelf gewend bent. Ik zou haast willen zeggen: het is liefelijk, het is vriendelijk, het is niet uit op het bereiken van iets, het is gewoon alleen maar zijn.
Het is heel grappig, er viel mij een gesprekje te binnen met de heilige, die ik in het kamp meemaakte. Hij zei toen heel vriendelijk tegen me: “Maarten, je bedoelt nog teveel, hè….”
Ik keek daar heel vreemd van op.
Hij zei: “Maar ik heb er vertrouwen in dat je het wel eens ontdekt.”
Dat is alles. Dat is nu vannacht dus gebeurd.”
Maarten Houtman, ‘Zonder bedoeling zijn’, Vijfdaagse december 2005 in Mennorode.
