Ik wil proberen de praktische kant van de meditatie met jullie te behandelen, of je erin komt hangt ervan af of je het echt oppakt.
Daarbij moet je begrijpen dat het lichaam gewend is – zolang het nog niet met meditatie in aanraking geweest is – dat het door de geest tegengewerkt wordt in wat het graag zou willen. De geest is altijd bezig, met alles om zich heen, met wat er gebeuren moet, kortom met het gewone leven wat we allemaal leven. In die aandacht van de geest is geen plaats voor de behoeften die het lichaam kent.
Het lichaam zou graag altijd in de basis zijn, dichtbij het grote mysterie, het onbegrijpelijke, het tijdloze. Dat is nog niet het mysterie zelf – wij zijn allemaal dat mysterie – maar voor het lichaam is de bekkenbasis daar het dichtstbij. Dus we moeten het lichaam langzamerhand de kans geven om het leven wat het heeft – ook al heeft het altijd tegenstand – volledig te leven.
Het is dus het vrijlaten van iets wat gekooid is, het opnieuw bevestigen dat je een heel mens bent. Voorlopig ben je op aarde, met alles wat dat inhoudt. Maar de oerkern die erin verborgen is, houdt niet op als je lichaam opgebruikt is en teruggaat naar de aarde. Het mannetje wat hier zit is – als ik het een beetje ondeugend mag zeggen – in vermomming, wat jullie zien ben ik niet. Ik ben dat wat eeuwig is.
Als dat eenmaal tot je doorgedrongen is, gaat de oefening veel makkelijker – als je gewoon uitgaat van het feit dat je een bepaalde tijd van leven hebt, maar al die tijd dat je op aarde bent, dat je dit lichaam hebt, óók dat eeuwige beginsel bent.
De meditatie draait erom dat je, tijdens die tijdelijke fase die je doorloopt van geboorte tot dood, die eeuwige mens in jezelf ervaart – niet wegzet als ‘god’ of ‘brahman’ of ‘tao’, maar dat die een werkelijkheid voor je is. Daar gaat het om.
Merkwaardig genoeg is dat voor ons een lange weg. Want die geest van ons is op een totaal andere manier gemodelleerd, zowel het voelen als het denken ziet en rekent met de buitenkant – de buitenkant die voorbijgaat, jij gaat voorbij, ik ga voorbij.
Volledige tekst: De eeuwige mens roept je, Mennorode augustus 2005, zaterdagmo.
< terug naar Tao-zen meditatie